neck

adj. met betrekking tot de hals; dichtbij

--------

n. nek; brutaal

--------

v. Vrijen, kussen (met) (slang)

neck¹

[ nek] 〈zelfstandig naamwoord〉

1 hals ⇒ nek

2 hals(lijn) ⇒ kraag

3 〈benaming voor〉hals(vormig voorwerp) ⇒ 〈bijvoorbeeld〉 flessenhals

4 (zee/land/berg)engte

♦voorbeelden:

1   〈sport〉 by a neck • met een halslengte (verschil)

     〈sport〉 neck and neck • nek aan nek

4   a neck of land • een landengte

¶ neck and crop • geheel en al

     〈voornamelijk Amerikaans-Engels〉 neck of the woods • buurt, omgeving

     break one's neck • zijn hals/nek breken; 〈informeel〉zich uit de naad werken

     〈informeel〉 breathe down someone's neck • iemand op de hielen zitten; iemand op de vingers kijken

     〈slang〉 get it in the neck • het voor zijn kiezen krijgen

     risk one's neck • zijn leven wagen

     〈informeel〉 save one's neck • zijn hachje (zien te) redden

     〈informeel〉 stick one's neck out • zijn hachje wagen, zich kwetsbaar opstellen

     〈informeel〉 up to one's neck in (debt) • tot zijn nek in (de schuld)

→ deaddead/

————————

neck²

I 〈onovergankelijk en overgankelijk werkwoord〉 〈informeel〉

1 vrijen (met) ⇒ kussen

II 〈overgankelijk werkwoord〉

1 nekken ⇒ de nek omdraaien